Internetverslaving
Virtuele wereld
Achter de muren van de eentonige Nederlandse rijtjeswoningen en pittoreske Engelse cottages, in Amerikaanse basements en op Franse boerenhoeven, in Indonesische kampongs en Afrikaanse huttendorpjes tot in de laveloze Stalinwijken van wat ooit het oostblok heette, heeft zich in krap vijftien jaar tijd een nieuwe wereld ontwikkeld.
Ze is echt en onecht tegelijk, reëel en virtueel, tastbaar en ongrijpbaar, vrijblijvend en allesbeheersend.
Ze is vooral normloos.
We denken aan de virtuele wereld van internet.
Internet is voor geen enkel gat te vangen.
Internet is zegen en vloek beide.
World Wide Web
Het World Wide Web (www.) biedt ongekende en onbegrensde mogelijkheden, maar is tot in zijn vingertoppen normloos en bandeloos.” Zo schreef P.A. Bergwerff in het ND.
Miljoenen mensen zitten wekelijks aan het pc-scherm gekluisterd, zoals velen nog steeds aan het tv-scherm.
Het aantal uren is dikwijls zo groot dat men gerust kan spreken van een verslaving. De eentonige wereld wil men ontvluchten.
Men grijpt naar middelen die de pijn van de verveling en saaiheid kunnen verdrijven.
Dat zijn opiaten. Je kunt verslaafd worden aan de drank, aan drugs, aan sex, aan het gokken, aan het roken enz.
Tegenwoordig is er een nieuw soort verslaving.
De internetverslaving.
Hoe komen mensen zo ver dat zij verslaafd raken? Wel de gebruiker blijft anoniem. Hij loopt geen risico herkend te worden. Hij kan een masker opzetten.
Als de verslaafde probeert te breken met zijn verslaving ontstaan heftige onlustgevoelens
Vlucht in schijnwereld
De oorzaak is bij de meesten dat de mens wil wegvluchten van de echte werkelijkheid.
De werkelijkheid in genoemde woningen is meestal saai, eentonig en weinig opwindend.
Op internet kan men vluchten in een virtuele wereld. Hij lijkt weliswaar op de wereld waarin men leeft, maar het is een schijnwereld, een schijnwerkelijkheid.
Men wordt er door aangetrokken omdat die wereld schijnbaar zonder enig risico is. Ze is ook vrijblijvend.
Dat is het tegenstrijdige. Het lijkt een wereld te zijn met onbegrensde mogelijkheden en vrijheden, maar ze kan de gebruiker tot slaaf maken.
Naarmate het web meer bevredigt, wordt de ontvluchte wereld ‘buiten’ hartelozer en kouder.
Wegvluchten voor de werkelijkheid van het leven is eigen aan elke verslaving.
In naam van de vrijheid en de vrije markt laten alle verslavende bijproducten van onze moderne beschaving de mens dood gaan aan al die opiaten.
Velen schamperen dat godsdienst opium van het volk is.
De ware godsdienst is daarentegen altijd bevrijdend, ze opent de ogen voor de nood van de medemens.
De ware godsdienst kent de liefde van God. Het christelijk geloof opent ons de ogen voor de echte werkelijkheid.
Het christelijk geloof ontvlucht de alledaagse werkelijkheid niet.
Ware godsdienst is gemeenschapstichtend en laat de mensen niet over aan zichzelf.
Verslaafde is horig geworden
Iemand die verslaafd is, is zichzelf niet meer meester. Hij is een slaaf geworden. Hij is horig geworden aan andere machten. De mens is verslaafd aan de zonde, dat is aan een leven zonder God.
Maar wie in Christus is, is een nieuwe schepping een nieuw mens geworden.
Mijn identiteit ligt vast in Christus. Niet belangrijk is wat anderen van mij zeggen, maar wat God van mij zegt.