Jeruzalem Rouwvuren

Overlijdensberichtgeving 

Koning Sedekia van Juda, luister naar de woorden van de HEER. Dit zegt de HEER tegen jou: je zult geen gewelddadige dood sterven, maar in vrede heen gaan. Zoals voor je voorouders rouwvuren werden ontstoken, zo zullen die ook voor jouw worden ontstoken (Jer.34:5).

Ten westen van de stad Jeruzalem zijn 20 grafheuvels (tumuli) gevonden op de plek waar vroeger veel koningen van Juda begraven waren. Hier zie je de ingang van zo’n koninklijke grafheuvel.

Als de koning overleden en begraven was werd door de deelnemers van de rouwplechtigheid aarde en puin op zijn graf gelegd.

Als er zo langzamerhand een grote heuvel was ontstaan, werden zogenoemde rouwvuren aangestoken.

Ik neem aan dat het een soort overlijdensbericht was. Als het donker werd kon men dan tot ver in de omtrek kennis nemen van het overlijden van de koning. Archeologen nemen op grond van archeologische vondsten op Cyprus aan dat daarbij een strooien beeld van de overledene verbrand werd op een stenen platform.

Tele-berichtgeving

Nachtelijke vuren op hoge heuvels hadden in de tijd van Sedekia ook een functie als berichtgeving in oorlogstijd.

In Lachis bijvoorbeeld was zo’n ontstoken vuur een teken dat de stad dringend hulp nodig had met het oog op de nadering van het leger van Nebukadnezar, de koning van Babel.

Lachis en Azeka waren de enige vestingsteden van Juda die toen nog standhielden (Jer.34:6). 

Rouwvuur niet gezien

In Lachis is een beschreven potscherf gevonden,die heel beroemd is geworden. Daarop vermeldt de schrijver dat hij vanaf een hoge heuvel tevergeefs getuurd heeft naar de vuursignalen van Lachis en Azeka, de twee vestingsteden die ook vermeld worden in Jeremia 34: 7.

Het waren volgens Jeremia de enige vestingsteden die nog standhielden tegen de legers van Nebukadnezar. Waarschijnlijk is de schrijver ooggetuige geweest van de verwoesting van deze steden door Nebukadnezar in 586 v. Chr.