A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

Esfahan


Esfahan is de vroegere hoofdstad van Perzië

De overweldigende schoonheid van de fresco in de koepel van de Vank -kathedraal te Esfahan. Esfahan was vroeger de hoofdplaats van Perzië. Dit is een beeld van het Armeense christendom.

Een Armeense kerk in de Armeense wijk Jolfa in Esfahan
Armeense kerk in Iran

Koning Cyrus  liet de Joodse ballingen indertijd terugkeren naar Jeruzalem om de tempel te herbouwen.

Wat doen de Iraanse leiders vandaag voor de christelijke minderheidsgroepering ?  Men schat het aantal christenen op anderhalf miljoen. 

Vóór de revolutie het dubbele aantal.  Uit angst voor vervolging gingen velen over tot de islam. Laten we eens een kijkje nemen in de Iraanse stad Esfahan, waar meer dan honderdduizend Armeense christenen wonen in de Armeense wijk Jolfa.

 Als enige niet-islamitische groep  in Iran hebben ze door de jaren heen altijd hun gang kunnen gaan. Ooit was Esfahan de hoofdstad van het Perzische rijk.

 Dat was in de tijd van de machtige sjah Abbas I, bijgenaamd  Abbas de Grote. Hij kwam in 1587 aan de macht.

Hij versloeg het Ottomaanse leger van de sultan en het was deze sjah die verantwoordelijk is geweest voor de volksverhuizing van de Armeniërs  van de noordgrens van het rijk naar de hoofdstad Esfahan.

 Niet omdat hij de christenen ter wille wilde zijn, maar omdat hij jaloers was op de kunst en de nijverheid van de Armeniërs.

Hij was zo diep onder de indruk van hun kunst en kunde dat ze volkomen met rust gelaten werden. Nog steeds is de stad Esfahan vol met inspirerende architectuur.

 Christenen tussen moslims

De kunstwerken en de betoverende  handgeweven tapijten in de verschillende musea zijn uniek in de islamitische wereld. Overal in het land overheerst de islam, maar niet in Esfahan.

Hier zijn niet alleen vele Armeense kerken, maar je treft er ook protestantse, rooms-katholieke en anglicaanse gemeenten aan. Nagenoeg alle herinneringen aan het christendom zijn in 25 jaar revolutie verdwenen.  Zelfs de jaartelling is vervangen door een islamitische.

 

Maar in de wijk Jolfa bevinden zich  niet minder dan 13 kerken met rijke decoraties van binnen. De positie van de christenen is zeer moeilijk. 

Op het bekeren van een moslim staat de doodstraf. In vrijwel elke dienst (traditioneel op vrijdag  in plaats van op zondag )is een geheim agent aanwezig. Nieuwe kerken mogen niet gebouwd worden en daarom  gebeurt het nog al eens dat er zes diensten per week belegd worden: vier op vrijdag en twee op zondag. 

Het christendom is wel officieel door de staat erkend, maar de zogenoemde "mullah's " delen de lakens uit.

 Christelijke vrouwen en meisjes op weg naar de kerk dragen een hoofddoekje en een lang gewaad dat het lichaam voor tweederde bedekt.

Christen of niet, in Iran is elke burger verplicht zich aan de passen en te leven volgens de principes van de islamitische sharia.

Naast de imposante Sarkis-kathedraal in hartje Teheran hangt een huizenhoog portret van ayatollah Khomeini, grondlegger van de islamitische republiek Iran. 

 

Khomeini

Onder het portret staat als dankbetuiging geschreven "Geliefde Khomeini, wij zullen nooit de vlag neerhalen die u hebt geplant"