Wachten
Zijn Vader zag hem in de verte al aankomen (Luc. 15:20).
De wachtende vader
De mooiste gelijkenis vind ik de gelijkenis van de wachtende vader.
Deze gelijkenis wordt meestal genoemd de gelijkenis van de verloren zoon.
God is als een vader die elke dag weer opnieuw op de uitkijk staat om te zien of zijn zoon er al aan komt.
Voor ons heeft het werkwoord wachten doorgaans een negatieve gevoelswaarde. Wij houden er niet van om te wachten.
Onze wensen moeten zo snel mogelijk vervuld worden. We want it and we want it now! God kan heel goed wachten. Als Hij dat niet zou kunnen was Hij al lang gekomen om het laatste oordeel te voltrekken.
Waarom kan God zo goed wachten?
Omdat zijn liefde oeverloos groot is.
De wachtende vader uit genoemde gelijkenis lijkt in niets op de vaderfiguur in het antieke oosten.
Die vader was een autoritaire en eerbiedwaardige figuur. Die stond niet op de uitkijk om te zien of zoonlief er al aankwam.
Nee, zoonlief moest maar naar hem komen.
De oosterse vaderfiguur viel niet uit de toon, zoals de vader uit deze gelijkenis.
Toen deze in de verte zijn zoon zag aankomen, rende hij op zijn zoon af, viel hem om de hals en kuste hem. Zijn liefde deed hem wachten. Hij bleef wachten om hem in zijn armen te kunnen sluiten en hem zijn waardigheid terug te geven.
Wachten geen afwachten
Dit wachten is tot de rand gevuld met ‘ínnerlijke ontferming’ en is heel iets anders dan afwachten.
Hij zei niet tegen zijn personeel; we zullen wel zien of ie terugkomt of ‘ik vermoed dat we hem morgen kunnen verwachten’.
Wachten is typisch christelijk
In de tijd van de bijbel waren alle godsdiensten natuurgodsdiensten.
Dag en nacht, leven en dood wisselen elkaar af als eb en vloed.
Het is een eindeloze golfslag van groeien bloeien en vergaan zoals bij het Germaanse heidendom en bij de Griekse godsdienst.
Alles wat geweest is, komt weer terug.
Cyclische denken is heidendom
Dit is echt kenmerkend voor het zogenoemde cyclische denken. Dit denken ziet het leven als een kringloop van gebeurtenissen,die nooit doorbroken wordt. Je hoeft heus niet te wachten totdat die eindeloze kringloop eens wordt opgeheven.
Er is nooit iets in-grijpends gebeurd en er zal nooit iets in-grijpends gebeuren.
Waarom zou je nog ergens op wachten? Alle natuurgodsdiensten kennen geen toekomstverwachting. Ze wachten niet op iets heel bijzonders in de toekomst.
Lineaire tijdsbeleving
Maar wachten is typisch christelijk ,want het behoort bij een linaire tijdsbeleving Het is altijd een wachten op, een uitzien naar. De eerste keer dat we het woord ‘wachten’ in de bijbel tegen komen is in Genesis 49:18 “Op uw heil wacht ik o Heer”. Dat wachten was onbekend in de tijd van de farao’s.
Wij kunnen vandaag niet meer wachten.
Volle wachtkamers en lange wachtlijsten vinden we afschuwelijk.
We ergeren ons als we horen: het aantal wachtenden voor u is. Wat maakt wachten goed?
Bij wachten moeten we attent zijn. Dat zit ook al in de woorden sterrenwacht en wegenwacht, lijfwacht en schildwacht.
Wachten is rijpen
Wachten is ook rijpen. Wachten is geduld leren. Wachten is ook leren dat we niet alles naar ons toe kunnen graaien.
De dingen moeten ons gegeven worden. We kunnen groeien door te wachten.
Mensen die direct alles krijgen wat hun hart begeert worden verwend en groeien niet. Het is goed als we bepaalde zaken eens in de wachtrij zetten.
Wachten heeft voor ons meestal de betekenis van afwachten.
Het wordt getypeerd door het “nog niet”. We zijn nog niet aan de beurt.