A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

Apocrief evangelie is geen evangelie


Geen evangelie 

Kenmerkend voor een apocrief evangelie is dat het géén evangelie is. Waarom is dit zo? De grondbetekenis van het woord evangelie is ’goed nieuws’,  ‘goede boodschap’. Karakteristiek voor een evangelie in Bijbelse zin is dat het evangelie het verhaal vertelt van Gods verlossende daden in Jezus Christus. Denk maar aan de openingszin van het evangelie naar Marcus.”Begin van het evangelie van Jezus Christus, Zoon van God ”Het staat geschreven bij de profeet Jesaja; Let op, Ik zend mijn bode voor je uit. Hij zal een weg voor je banen.(Mar 1: 1). Het evangelie is gebonden aan een gebeuren, aan een actie. Er is iets opzienbarends gebeurd, dat de oorzaak is van grote blijdschap. Daarvan is echter bij de apocriefe evangeliën helemaal geen sprake.  

 

Waarom  geschreven? 

De apocriefe evangeliën kunnen om drieërlei redenen geschreven zijn:

 

Uit nieuwsgierigheid
 

 

Om de nieuwsgierigheid over de kindheidsjaren van Jezus te bevredigen. In de bijbel lezen we alleen maar over  het optreden van de 12 jarige Jezus in de tempel. Verder niets. Om deze lacune op te vullen hebben sommige schrijvers flink op hun duim gezogen. Ze hebben hun fantasie de vrije loop gelaten. De kleine Jezus zou bijvoorbeeld vogeltjes die van klei gemaakt zijn, hebben laten vliegen. Het zijn meestal mirakels die geen enkele boodschap illustreren. Jezus is in die verhalen vooral de grote tovenaar. Hoe heel anders functioneren de wonderen in de evangeliën! Om één voorbeeld te noemen. Het wonder van de  brood-vermenigvuldiging is een teken  van de boodschap dat Jezus zelf het Brood des Levens is.

 Uit afkeer van het belijden

Een ander motief is om aan het evangelie van Jezus Christus een andere draai te geven. Bijvoorbeeld om Hem te laten optreden als een wijsheidsleraar, die mooie spreuken heeft gesproken. In het apocriefe evangelie van Thomas wordt geen blijde boodschap verkondigd. Er vindt geen actie plaats. Je treft er alleen een bonte verzameling spreuken aan en nu wordt de naam ‘evangelie’ gebruikt om hun eigen visie ingang te laten vinden bij de mensen. Meestal is dit een gnostische visie. Bijvoorbeeld; ‘als jullie de twee één maken, zullen jullie zonen des mensen worden’.De twee één maken betekent dat je de geslachtelijkheid te boven komt. Dat is typisch gnostiek Zie bij Gnostiek.

Uit afkeer van de kerk

De toenemende belangstelling voor de apocriefe evangeliën is soms ook gegrond in het wantrouwen jegens de kerk als instituut. De kerk zou bij de canonvorming  ‘echte waarheid’ verdonkeremaand hebben. Jezus zou een kind verwekt hebben bij Maria Magdalena en om die waarheid te verbergen zou de kerk door de evangelisten een heel ander verhaal hebben verzonnen en laten vastleggen door de evangelisten. Dit is de zogenoemde complot-theorie. Dit verhaal zou dan vrouwvijandig zijn in de mannensamenleving van de vroege kerk. (zie Heilige Graal) 

 

De apocriefe Jezus is niet de echte Jezus! 

Veel informatie over genoemde stof kun je vinden in het boek van Geert van Oyen en Paul Kevers  met de titels De apocriefe Jezus. De auteurs schrijven zeer terecht dat de lijst van Bijbelboeken niet willekeurig is vastgesteld door het leergezag van de kerk. De vier evangeliën waren door de christenen al algemeen aanvaard, toen de lijst van deze boeken officieel werd aangenomen als canon, als regel en richtlijn voor het geloof. In art. 5 van de Ned. Geloofsbelijdenis  belijdt de kerk dan ook dat de kerk deze boeken als heilig en canoniek heeft ontvangen. Voor de eerste christenen waren de evangeliën  zo authentiek, dat er geen twijfel bestond over hun echtheid. De eerste gemeenten ontvingen de getuigenissen van de evangelisten als uit Gods hand en zagen ze als het werk van de Heilige Geest. De christenen voelden haarfijn aan dat het  zogenoemde evangelie van Petrus, van Thomas  en van Maria verzonnen was. (zie ook bij Nag Hammadi en Gnostiek via onze zoekmachine).